Werkgelegenheid is de beste sociale zekerheid. Er moet meer werkgelegenheid worden gecreëerd voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, stelt de ChristenUnie. ‘Als het kan bij reguliere werkgevers en anders bij sociale ondernemingen.’ Want deze laatste vervullen als inspiratiebron en aanjagers van een inclusieve arbeidsmarkt een belangrijke rol.

Er is volgens de ChristenUnie meer inzet van de overheid nodig om mensen die langdurig aan de kant staan duurzaam aan het werk te krijgen: ‘Dit vraagt maatwerk en goede begeleiding. Wij onderstrepen het belang van jobcoaching op de werkvloer: iemand die naast de werknemer staat, de dagelijkse vraagbaak is en ondersteuning biedt. (…) Er komt een goede regeling die werkgevers ontzorgt bij het in dienst nemen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Met deze begeleidingsbonus kunnen intensieve begeleiding en eventueel productieverlies worden gecompenseerd.’

De ChristenUnie wil recht doen aan arbeidsbeperking in die zin dat ‘als mensen met een arbeidsbeperking (deels) afhankelijk zijn van een uitkering, voor hen geen vermogenstoets geldt. Er komt een royale vrijlatingsregeling, zodat werken echt loont en de afhankelijkheid van de uitkering minder wordt.’

Alle overheden richten hun inkoop- en aanbestedingsprocedures zo in, aldus de ChristenUnie, dat goede arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden gegarandeerd zijn en de inzet van mensen met een arbeidsbeperking wordt bevorderd.

Zij wil verder weer een stevige publieke sociale infrastructuur bouwen om mensen aan de basis van de arbeidsmarkt te ondersteunen en te helpen ontwikkelen: ‘Elke regio krijgt een voorziening waar vraag en aanbod samenkomen, waar kennis en expertise is om mensen te begeleiden en waar werkgevers terecht kunnen met vragen. In of vanuit deze voorziening moeten voldoende werkplekken worden aangeboden voor mensen die duurzaam of tijdelijk afhankelijk zijn van een beschermde werkomgeving: als vangnet én springplank.’

De basisbaan wordt het nieuwe sluitstuk van de sociale zekerheid: ‘Mensen met een uitkering en weinig kansen op de arbeidsmarkt krijgen een basisbaan aangeboden passend bij hun talenten en mogelijkheden. Werken is immers beter dan thuis zitten en belangrijk voor het welzijn, zelfrespect en sociale verbinding. Bij het toewijzen van een basisbaan wordt rekening gehouden met ieders persoonlijke situatie, zoals de situatie van een alleenstaande ouder. Bestaand vrijwilligerswerk kan eveneens als basisbaan gelden.’