‘Als je ziet wat de overheid met social return doet voor mensen uit de Banendoelgroep, realiseert die veel meer banen dan uit de officiële tellingen blijkt.’ Dat stelt Renzo Deurloo. Hij is eigenaar en oprichter van GreenFox Social Return, een sociale onderneming die tien jaar geleden in Den Haag is gestart om mensen aan werk te helpen.

Volgens Deurloo heeft niemand het erover, maar was de overheid wel een van de eerste die het instrument social return met succes toepaste. Deurloo: ‘Daarbij is de complete overheidssector het braafste meisje van de klas. Heel bescheiden schrijft zij al die mensen toe aan het bedrijfsleven. Overheden lopen helemaal niet achter, zij lopen voor. ’

Renzo Deurlo en zijn team werken voor tientallen landelijke opdrachtgevers en vult voor ruim honderd projecten per jaar social return-verplichtingen in. Deurloo: ‘Toepassing van social return in het inkoopbeleid wérkt. Ik zou die website maar gauw veranderen in opnaarde125000!’

Sociale winst
Het doel van social return, ook wel SROI genoemd, is ervoor te zorgen dat een investering door een van de overheden naast het ‘gewone’ rendement ook een concrete sociale winst (return) oplevert. Daarbij ligt het accent op creëren van werkgelegenheid van mensen die een uitkering ontvangen of mensen met een andere afstand tot de arbeidsmarkt.

Hoezo afstand?
Eerlijk gezegd heeft Deurloo grote moeite met heersend woordgebruik als ‘mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt’. De term alleen al moet volgens hem wel bedacht zijn door mensen die van zichzelf vinden dat ze geen afstand hebben tot de arbeidsmarkt. Dat creëert pas afstand en zo is de mineurstemming een vast gegeven. Deurloo: ‘Stel je voor dat je afgekeurde auto’s verkoopt. Dan is toch je eerste vraag, waarom is deze auto afgekeurd? Terwijl er misschien alleen maar brandstof in moet.’

Voorsprong
Hij redeneert zelf andersom, vanuit een heel positieve invalshoek. ‘GreenFox heeft de overtuiging dat iedereen een voorsprong op de arbeidsmarkt heeft. Niemand heeft een afstand. En als je ergens al afstand zou hebben, betekent dat automatisch dat je ook ergens een voorsprong in hebt. Simpel gezegd: Kunstenaars zijn meestal minder goed in boekhouden en boekhouders zijn vaak niet creatief en dat is maar goed ook. Uiteindelijk excelleert iedereen altijd in iets.’

Beursplein 5
Deurloo spreekt uit ervaring want hij had zelf ook een vermeende ‘afstand’. Dat het ADHD heette wist niemand maar hij was ‘lekker druk’. Hij kwam op Beursplein 5 terecht. Daar bleek zijn vermeende beperking juist een voordeel. Eigenschappen als goed van de tongriem gesneden en heel goed in rekenen passen daar heel goed. ’t Is daar net een beetje als bij profvoetballers, aldus Deurloo: ‘Voor bepaalde eigenschappen word je buitensporig goed beloond.’

Talent
Vandaar dat zijn adagium luidt dat uiteindelijk iedereen wel ergens goed in is. En dat GreenFox de bewezen filosofie volgt dat iedereen een talent heeft. De uitdaging is dus om vooroordelen weg te nemen bij werkgevers. Deurloo: ‘Zij willen altijd een schaap met vijf poten. Maar een schaap met een pootje minder is vaak veel trouwer en minimaal zo effectief. En kan die ook altijd nog groeien.’

Geen risico
GreenFox investeert vanaf het allereerste contact in mensen om ze met de nodige bagage uiteindelijk naar opdrachtgevers te laten gaan. En dan nog gaat de begeleiding met hen mee. Bevalt het de werkgever niet? Dan stoppen ze direct. Geen enkel risico voor onze opdrachtgevers, aldus Deurloo. Tot de referenties op hun website behoren de ministeries van Defensie, Infrastructuur & Waterstaat en (het Rijksvastgoedbedrijf bij) BZK. Daarnaast de vier grote steden en grote gemeenten als Eindhoven, Groningen, Haarlemmermeer en Lelystad en een groot aantal private bedrijven. Zelfs het UWV is klant van GreenFox.

Deurloo: ‘Je gaat altijd op zoek naar de beste kandidaat. Bij enorm repeterend werk, gaan we op zoek naar iemand met autisme. Een pietje-precies met behoefte aan structuur is een extreem goede heier.’ En over afstand gesproken: een extreem goede heier verdient 30 procent meer dan een afgestudeerde hbo’er.

Tekst: Klaas Salverda