Vandaag de dag is alles anders dan anders. Wie had dat gedacht? Een virus, -zo klein-, met zulke grote gevolgen. We werken thuis, vergaderen via een scherm, hebben het ineens veel drukker dan normaal, of juist heel rustig omdat we niet meer kunnen of mogen werken. Alles uit voorzorg voor de volksgezondheid en veiligheid van iedereen.
Wat betekent dit voor mensen die een participatiebaan hebben, bijvoorbeeld bij SW-bedrijven, Beschut werk of in de Horeca? Afgelopen half jaar heb ik tientallen mensen geïnterviewd die in het doelgroepregister staan of daarvoor in aanmerking komen. Ik wilde weten hoe het nu met ze gaat en of ze hun draai hebben kunnen vinden in alle tumult.
Structuur in de explosie aan informatie
Nieuwsberichten flitsen voorbij als een serie bliksemschichten en kunnen je angstig maken. In tijden van onzekerheid kun je het fijne contact met je collega’s missen. Vooral als je thuis zit en het wekelijkse bezoek van een persoonlijk of ambulant begeleider ontbreekt. Dat overkwam een aantal van mijn respondenten die werkzaam zijn voor een Sociale Werkvoorziening. Al die ‘opgelegde afstandelijkheid’ kan dan ineens heel dichtbij komen. Waar de meesten van hen behoefte aan hebben is: duidelijkheid, structuur, dagritme, sociale contacten en activiteiten waarmee je je weer nuttig kunt maken.
Allerlei platforms en ideeën om elkaar te kunnen helpen schieten als boompjes uit de grond en vormen in rap tempo een oerwoud. Samen met een groep instanties -die zich bezighouden met belangenbehartiging en kennis over de Participatiewet- hebben we een coalitie gevormd om onze krachten te bundelen in een platform waarin al die goede ideeën bij elkaar komen. We willen dat het een website wordt die voor iedereen ‘met een beperking’ (uit het doelgroepregister) toegankelijk is. Een plek waar ondersteuning is door professionals, waar je sociale contacten kunt opdoen, tips voor structuur in je dagritme en waar ideeën worden uitgewisseld.
Kijken naar wat er wel kan
Gelukkig zijn er werkgevers en leidinggevenden die denken in mogelijkheden en kijken naar wat er wel kan om de band met hun team te versterken. Bij veel SW-bedrijven is er een WhatsApp-groep om dagelijks in contact te staan met de medewerkers en collega’s. Werkgevers bellen wekelijks naar hun medewerkers en sommigen zelfs dagelijks.
Monique van der Marel is werkgever bij Palkinto, een lunchroom in Voorburg waar bijna alleen maar mensen werken die in het doelgroepregister staan. Monique heeft geregeld persoonlijk contact met haar werknemers en doet er alles aan om de onderlinge band warm te houden. Werknemers van Palkinto krijgen gratis online horecatrainingen aangeboden en filmpjes over hoe je thuis fit kunt blijven. Via de app delen ze foto’s, filmpjes en ideeën over wat ze ‘op afstand’ samen kunnen ondernemen. Zo zijn deze medewerkers thuis ‘op afstand maar toch dichtbij’.
Deze column is geschreven door Hillie Nooitgedagt. In mei verschijnt haar debuut, getiteld ‘Laat los’. Momenteel werkt ze aan haar tweede boek over de Participatiewet en de Banenafspraak: ‘Vijf jaar realiteit van de Participatiewet’. Voor vragen of opmerkingen is Hillie Nooitgedagt te bereiken via Facebook.
